စိတ္က တစ္ခုခုကိုလက္ခံၿပီးေတာ့ ဘာစိတ္ညာစိတ္ဆိုၿပီးေတာ့မွ သေဘာတစ္ခုခုကို မေဆာင္မိေစဘို႔ တရား အားထုတ္ရပါတယ္။ သဘာ၀စိတ္ျဖစ္ဘို႔ သဘာ၀စိတ္ဆိုတာက သူ႕ဟာနဲ႔သူ ျဖစ္ခ်ဳပ္၂ေနပါတယ္။ သူ႕ သေဘာနဲ႔သူ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနပါတယ္။ သဘာ၀တရားႀကီးက သူ႕ဟာနဲ႔သူ ၿပီးျပည့္စံုၿပီးသားပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ ကသာ အလိုမကင္းတာ၊ ငါဘဲသူဘဲ အစြဲေတြမကင္းတာ၊ အယူမကင္းတာ၊ အိမ္ဘဲ ေက်ာင္းဘဲ ေယာက္်ားဘဲ မိန္းမဘဲ အမ်ဳိးမ်ဳိး ဆုတ္ကိုင္ေနၾကပါတယ္။ ဆုတ္ကိုင္တယ္ဆိုတာ အလိုမျပည့္တဲ့သေဘာပါ၊ ဒီဆုပ္ကိုင္တတ္ တဲ့အက်င့္ေၾကာင့္ လူေတြဒုကၡေရာက္ေနၾကတာပါ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကို ပ်ဳိတယ္ထင္ေနလို႔ရွိရင္ အိုမွာ ေၾကာက္ေနရ ပါမယ္။ အသက္ရွင္ေနတယ္ထင္ေနလို႔ရွိရင္ ေသမွာေၾကာက္ရပါမယ္။ အပူမကင္းတဲ့စိတ္ဟာ ေဒါသစိတ္ မတရားစိတ္ျဖစ္တယ္။ အပူကင္းတဲ့စိတ္က အေဒါသ တရားတဲ့စိတ္ျဖစ္တယ္။
- လူဆိုတာ သတ္မွတ္ခ်က္ တိရစာၦန္ဆိုတာလဲ သတ္မွတ္္ခ်က္ဘဲ၊ စိတ္က အပါယ္ ၄ ပါးကို လက္ခံေနတယ္ ဆိုရင္ ေရာက္ေနရင္ အပါယ္ေရာက္မွာေပါ့။ စိတ္က မႏၲေလးေရာက္ေနရင္ မႏၲေလးေရာက္မွာေပါ့။ က်ဳိတၳီး႐ိုးကို လက္ခံေနရင္ က်ဳိတၳီး႐ိုးကို ေရာက္ေနမွာေပါ့ စိတ္ထဲမွာရွိေနရင္ ရွိေနတဲ့ေနရာေရာက္တာဘဲ၊ စိတ္က သူအ ဆက္အသြယ္ရွိရာကိုဘဲ စိတ္ထဲမွာျဖစ္လို႔ရတယ္။ ေျခဦးတဲ့ရာေလွ်ာက္သြားမယ္ဆို ကိုယ့္အိမ္ဘဲေရာက္ သြားမယ္။ စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ ေနရာဘဲ သြားလို႔ရမယ္။ ေျခဦးတဲ့ရာေလွ်ာက္သြားရင္ နိဗၺာန္ေရာက္သြားတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ စိတ္ထဲမွာရွိတာ ေတြဘဲ ျဖစ္ေနၾကတာ စိတ္ထဲမွာ လက္ခံထားတာေတြ စြန္႔လႊတ္ရင္ အပါယ္ ၄ ပါးဆိုတဲ့အစဲြကို ျဖဳတ္လိုက္ရင္ က်စရာမ႐ွိ၊ အစဲြဆိုတာ(၃၁)ဘံုကို လက္ခံတာ၊ စိတ္ဆိုတာ သိစိတ္ ေကာမသိ စိတ္ေကာ အေပၚယံပုိင္းေကာ အတြင္းပိုင္းေကာ ပစၥဳပၸန္-အနာဂတ္ ကာလ ၃ ပါးမွာ သိခဲ့တဲ့အစြဲေတြ ေကာ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္အစဥ္မွာ လုိက္ပါေနတဲ့ အစြဲေတြဖ်က္ပစ္မွ သစၥာ ၄ ပါး အမွန္တရားကိုသိပါမယ္။
- ပရမတ္တရားဆိုတာ ကိုယ္သိထားတဲ့ တစ္ခုတစ္ေယာက္ တစ္ေနရာ တခ်ိန္ခ်ိန္ မဟုတ္ပါဘူး၊ သူ႕ဟာနဲ႔သူ ျဖစ္လိုက္ ပ်က္လိုက္ ျဖစ္႐ံုေလးဘဲ နိဗၺာန္သြားတဲ့ မျဖစ္မပ်က္တဲ့ နိဗၺာန္လဲမဟုတ္၊ ျဖစ္တယ္ဆုိ႐ုံေလး ျဖစ္ပါ တယ္။ ျဖစ္ကာ မတၱနဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အင္မတန္လ်င္ျမန္စြာနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနပါတယ္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး မႈ သက္သက္မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေဖာက္ျပန္မႈ ဘာေတြညာေတြ ဘာျဖစ္ဘာပ်က္ဆိုတဲ့ အဆင့္မရွိပါဘူး၊ ဒါဟာ ပရမတ္ကို တိတိက်က်မွန္မွန္ကန္ကန္ အဓိပၸါယ္္ေဖာ္တာပါ။
- ကိုယ့္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္သည္ပင္လွ်င္ ျဖစ္႐ံုေလးသက္သက္ပါဘဲ၊ တေယာက္ေယာက္ တခုခု မဟုတ္ပါ။ ျဖစ္႐ံု ေလးပါ။ ငါသိ သူသိဆုိတဲ့ အျဖစ္မွားအသိမွားေတြကို စြန္႔ပါ။ ျဖစ္ေနတာေတြကို ငါဘဲဆုိၿပီး အထင္မွားနဲ႔ မခံစားမိပါနဲ႔၊ ကိုယ့္စိတ္က ကုိယ့္ကုိကိုယ္ဒုကၡသစၥာဘဲလို႔ ယံုၾကည္လက္ခံထားဖုိ႔ပါဘဲ။
- ျပဳလုပ္မႈ သခၤါရေနာက္ ေကာက္ေကာက္လုိက္မႈအက်င့္ကုိစြန္႔ပါ။ ေရာဂါဘဲထင္ၿပီး ဟိုကုဒီကုေနသလိုမ်ဳိး စား စရာဘဲထင္ၿပီး ဟုိစားဒီစားသလိုမ်ဳိး ပူစရာဘဲထင္ၿပီး ဟုိပူဒီပူရသလိုမ်ဳိး ျဖစ္တာေတြကို လက္ခံေနရာက စိတ္ဆို တာရွိတယ္။ စိတ္သ႐ုပ္ေဆာင္ေနၾကတယ္။ ဒီစိတ္ေတြျဖစ္ခြင့္မေပးနဲ႔၊ စိတ္ျဖစ္တာျဖစ္ေနမယ္၊ ၾကားတာၾကား ေနမယ္၊ သိတာသိေနမယ္၊ အဲဒါေတြကို အရွိလုပ္ၿပီး အျဖစ္ေနာက္လိုက္မေနနဲ႔၊ အျဖစ္ေနာက္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ ျဖစ္ၿပီးရင္းျဖစ္ခ်င္၊ အသိေနာက္လိုက္ၿပီး သိၿပီးရင္ သိခ်င္မလုပ္နဲ႔၊ သတင္းစာဖတ္သလိုဖတ္ၿပီးသိၿပီးရင္းသိခ်င္ မဆံုးေတာ့ဘူး၊ ဖတ္ေလသိေလ ဘယ္ေတာ့မွမဆံုးဘူး၊ ငါသိတယ္ ငါျဖစ္တယ္၊ ငါျပဳလုပ္တယ္ ငါပူတယ္ထင္ေန ရင္ သိလို႔ ျဖစ္လို႔ ပူလို႔ မဆံုးႏိုင္ဘူး၊ လုပ္ၿပီးရင္းလုပ္ခ်င္ေနမွာဘဲ၊ တရားထိုင္တာလဲ ငါထုိုင္တယ္ ထင္ေနရင္ ေတာ့ ထုိင္ၿပီးရင္းထိုင္ခ်င္ေနမွာဘဲ၊ အသိဥာဏ္ကေတာ့ ရမွာမဟုတ္ဘူး ငါဆိုတဲ့အထင္မွားႀကီးကိုစြန္႔မွ ေမာဟ ကိုစြန္႔မွ အ ေမာဟဆိုတဲ့ အသိဥာဏ္ရမယ္၊ အ၀ိဇၨာစြန္႔မွ ၀ိဇၨာျဖစ္မယ္၊ ျဖစ္႐ံုေလးဆိုတဲ့ အမွန္တရားကို ယံုၾကည္ၿပီး ကိုယ္စိတ္အက်င့္စ႐ုိက္စြန္႔ပါ။ အမွန္တရားဆိုတာ ဘာမွျဖစ္ေနတာမဟုတ္တာ၊ ဘာမွသိစရာမရွိတာ အမွန္ တရားျဖစ္႐ံုေလးဘဲ။ စိတ္ရွိတယ္လို႔ယူတာ စိတ္ဘဲ အဲဒါ အတၱစိတ္၊
- စိတ္ကေတာ့ ရွိေတာ့ရွိတယ္၊ သူ႕ဟာနဲ႔သူ ျဖစ္ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္နဲ႔ဘဲ ေနတာ အဲဒါအနတၱစိတ္၊ သစၥာဆုိက္တာ ျဖစ္႐ံုေလး စိတ္ ေစတသိက္ ႐ုပ္ ခႏၶာငါးပါး၊ ႐ုပ္/နာမ္ ၂ ပါးပါ။
- မျပတ္ဒလစပ္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတာ အမွန္တရား၊ ဒြါရ ၆ ေပါက္က အာ႐ံုအားလံုးဟာ အမွန္တရားမဟုတ္ ဘူး၊ ျဖစ္႐ံုေလးျဖစ္ေနတာ၊ ဘာမွျဖစ္ေနတာမဟုတ္တာ အမွန္တရား၊ ဘယ္သူမွျဖစ္ေနတာမဟုတ္တာ အမွန္ တရား ကိုယ့္သားကိုယ့္သမီးဆိုတာ ငါ့အိမ္ ငါ့မယား ငါ့သူငယ္ခ်င္း ဘယ္လိုဘဲ သပ္မွတ္သတ္မွတ္ အဲဒါေတြက ကုိယ္တကယ္ပိုင္တာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာဘဲရွိတာ ကိုယ့္စိတ္က ႀကံဖန္ထားျခင္းသာျဖစ္တယ္။ ႐ုပ္ရွင္ထဲ ကလို မင္းသားအေယာင္ေဆာင္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ မင္းသမီးအေယာင္ေဆာင္ခ်င္တဲ့စိတ္ ကင္မရာေရွ႕မွာ ေတြ႕ၾက တာ၊ အမွန္မသိသူျခင္းေတြ႕ၾကတာဘဲ၊ ပညတ္ျခင္းေတြ႕ၾက သူေဌးအေယာင္ေဆာင္နဲ႔ ဆင္းရဲသားအေယာင္ ေဆာင္ ဒုကၡအစစ္မသိလို႔ ကိုယ္သိတာ အားကိုးရွာလိုက္တာ။ ၃၁ ဘံုဆုိတာ ကိုယ္ထင္ရာတရားလုပ္ေနတာ အားကိုးရာမဲ့နယ္ေျမ ထင္ရာလုပ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနရတဲ့ ဘံုဘ၀ဘဲ တရားအားထုတ္ေတာ့လဲ ဘာျဖစ္မယ္ ညာျဖစ္မယ္နဲ႔ ဘာမွမျဖစ္လာေတာ့လည္း စိတ္ကူးသာ ယဥ္ေမွ်ာ္လင့္ေနရတာဘဲ အမွန္တရား အစစ္ကိုမသိဘူး၊ ျဖစ္႐ံုေလးျဖစ္ေနတာ အင္မတန္ရွင္းေနတာဘဲ၊ ဒီအမွန္ တရားကို ယံုၾကည္ၿပီး မျပတ္ဒလစပ္ယံုၾကည္တာ မဂၢင္လမ္းေလွ်ာက္တာဘဲ၊
- တရားကိုယံုတယ္ဆိုတာ အရာရာစြန္႔လႊတ္ၿပီး ယံုရတယ္၊ သံသယရွိရမဲ့ တရားမဟုတ္ဘူး ေလးသေခ်ၤ ကမာၻတစ္ သိန္း စြန္႔လႊြတ္ၿပီး ရွာေဖြထားတဲ့တရား၊
- ဘုရား တရား သံဃာ မယံုဘူးလား ဆိုေတာ့ ယံုတယ္၊ ဒါကိုဘဲယံုလား ဆုိေတာ့ဒါလဲ ယံုတယ္။ တျခားဟာေတြလဲ ယံုတယ္။ ဘုရားလဲယံုတယ္၊ ပိုက္ဆံလဲယံုတယ္၊ ရာထူးအာဏာလဲယံုတယ္၊ လင္ေတြမယား ေတြလဲယံုတယ္၊ သားေတြသမီးေတြလဲ ယံုတယ္ဆုိေတာ့ တရားကို တကယ္အားကိုး ယံုၾကည္ၾက တာမဟုတ္ ေသးဘူး၊ အေပၚယံ ယံုတာ၊ စြန္႔လႊြတ္ၿပီးယံုရမွာ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးမႈ သက္သက္ေလးကိုဘဲ ယံုရမွာ ယံုတယ္ ဆို႐ံုေလး၊
- ဘုရားရဲ႕စိတ္က သဘာ၀စိတ္၊ စိတ္ရဲ႕စြမ္းရည္သတိၱနဲ႔ဆုိေတာ့ ဘာမဆိုျဖစ္ေအာင္လုပ္လို႔ရတယ္၊ ဂြ်မ္းဘား ကစားတာ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕စြမ္းရည္ သာမာန္လူမလုပ္ႏုိင္တာ လုပ္ႏိုင္တယ္၊ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့စိတ္ဆိုတာ ဘာမဆိုျဖစ္ ေအာင္လုပ္လို႔ရတယ္။
- Computer ပ်က္တယ္ဆုိတာ အထည္ႀကီးကေတာ့ မပ်က္ပါဘူး။ အထဲ Software ေတြအလုပ္မလုပ္တာေပါ့၊ အဲဒီေတာ့ window တစ္ခုလံုး ဖ်က္ခ်ၿပီး ဒီထက္အဆင့္ျမင့္တဲ့ version အသစ္တစ္ခုကို အစားထိုးသံုးလိုက္ သလို မိမိရဲ႕စိတ္ ညံ့ အပ်က္အစီးမ်ားကိုလည္း ျပဳျပင္ဖာေထးမလုပ္နဲ႔ေတာ့ အနတၱ Software အစားထိုး လိုက္ေတာ့။
- ကိုယ္ေတြးခ်င္ရာေတြးေနတယ္ဆုိတာ ကိုယ့္ရဲ႕အေတြးစိတ္ေလးကို မစြန္႔ရဲတာဘဲ၊ ကိုယ္နားလည္တဲ့စိတ္လက္ နက္ေတြအစား ဘာကိုမွ အားမကိုးတဲ့စိတ္ အစားထိုးေပးပါ။
- လုိၿပီဆိုကတည္းက မရမွာပူရၿပီ အလိုမကင္းရွင္းရင္ အပူလဲမကင္းေတာ့ ဘာမွမလိုတဲ့ သဘာ၀စိတ္ကို အစား ထိုးပါ။ စိတ္ေပါင္းမွားလို႔ ဒုကၡေရာက္ရတာ၊ စိတ္သက္သက္ေလးကိုဘဲ ယံုခိုုင္းတာ ဟိုဟာဒီဟာ မဟုတ္တာ ဘာမွမဟုတ္တာ အမွန္တရားဘဲ ဘာစိတ္နဲ႔မွ မေနတာ သူ႕ဟာနဲ႔သူ ျဖစ္႐ံုေလးက အမွန္တရား၊
- ဘာအမွန္ တရားလဲေမးမယ္၊ ဟုိဟာဒီဟာမဟုတ္တာ ဘာမွမဟုတ္တာ အမွန္တရားဘဲ ဘာစိတ္နဲ႔ေနရမွာလဲ၊ ဘာစိတ္နဲ႔မွ မေနတာ သူ႕ဟာသူ ျဖစ္႐ံုေလးက အမွန္တရား၊ ဘာအားကိုးရမလဲဆုိ၊ ဘာကိုမွအားမကိုးတဲ့စိတ္ကို အားကိုးရမွာ (ဒီအေျဖကို ရိပ္မိဘို႔မလြယ္ဘူး) လူရဲ႕စိတ္က အႀကံအဖန္စိတ္ဆုိေတာ့ တစ္ခု တစ္ေယာက္ တစ္ခ်ိန္ တစ္ေနရာရာဆုိ တာဘဲ နားလည္တယ္၊ ဒါဘဲအားကိုးတယ္။ ဘုရားရဲ႕စိတ္က ဘာေတြညာေတြ အားကိုးတဲ့စိတ္မဟုတ္ဘူး၊ စိတ္ သက္သက္ဘဲ ဘာေတြညာေတြအားကိုးေနရင္ ဘုရားဘယ္ျဖစ္မလဲ။
- စိတ္ေတြကေတာ့ အနားမရွိ တျဖစ္တည္းျဖစ္ တပ်က္တည္းပ်က္ မျပတ္ဒလစပ္ျဖစ္ေနမွာဘဲ၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေနမွာ ဘဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးသိေနမွာဘဲ အဲဒါေတြက ကိစၥမရွိဘူး သူ႕ဟာနဲ႔သူ စိတ္ကုိကိုယ္မပိုင္တဲ့အတြက္ ေတြးခ်င္ရာေတြး ေဆြးခ်င္ရာေဆြး ပူခ်င္ရာပူ သူ႕ဟာနဲ႔သူ စြဲေနတဲ့အလုပ္ေတြ အငမ္းမရေတာ့ လုပ္ေနမွာဘဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခါ ၾကေတာ့ အသက္႐ွဴေနသလုိေပါ့၊ ငါ႐ႈေနတာမဟုတ္ဘူး ငါ႐ႈေနတာဆုိရင္ ငါအိပ္ေနတာဆိုရင္ ငါ႐ႈလို႔မရဘူး ျဖစ္ ရမွာေပါ့၊ သူ႕သဘာ၀ဘဲ စိတ္ကိုက အလိုလို အလုပ္လုပ္ေနတာ၊ မိမိတု႔ိမွာ နားလည္တဲ့အသိဥာဏ္မရွိေတာ့ ငါလုပ္တယ္ဘဲထင္ေနတယ္၊ ၾကက္မႀကီးက ဘဲဥေတြ၀ပ္ၿပီး ေပါက္လာတဲ့ကေလးေတြ ေရထဲေဆာ့ေနတာ၊ ၾကက္မႀကီးက ငါ့ကေလးေတြဆုိၿပီး ပူေနတယ္၊ ကုိယ္၀ပ္ထားေတာ့ ကိုယ္ေမြးတာဘဲထင္ေနတာ၊ ကိုယ့္သား သမီးဘဲ ထင္ေနတာ၊ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္လို႔ထင္ေနတာ၊ အမွန္မသိလို႔ စိတ္အေပၚမွာ အျမင္မရွင္းဘူး၊ ငါ့မွာျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ ငါ့စိတ္ထင္ေနတာ သညာလိမ္ေနတာခံေနရတာ ဒီခႏၶာႀကီးမွာရွိတဲ့ မ်က္စိ ငါ့မ်က္စိလို႔ထင္ေနၾကတယ္။ ငါ့နားဘဲ ငါ့စိတ္ဘဲထင္ေနတယ္။ ဒီအမွန္မသိေတာ့ တစ္ခုခုမရွိတာ မသိေတာ့ တစ္ခုခုဆိုတာႀကီးကိုအရွိယူလိုက္ ေတာ့ တခုၿပီးတခု ေတာက္ေလွ်ာက္အရွိယူရေတာ့တာဘဲ၊ အဲဒီေတာ့ ဘာမယူမွ မယူမိေစဘို႔ အမွန္တရားကိုသာ ယူျဖစ္႐ံုဘဲဆိုတဲ့ ဒုကၡသစၥာဘဲ ဆိုတဲ့စိတ္ရဲ႕အမွန္တရားကို ယံုၾကည္တဲ့စိတ္ အသစ္သစ္ကိုသာ မျပတ္ ဒလစပ္ေမြးပါ။
- တစ္ခု တစ္ေယာက္ တခ်ိန္ တစ္ေနရာဆုိတာ တကယ္မရွိ၊ စကားလံုးကို ယံုခိုင္းတာမဟုတ္ အသိကိုယံုခိုင္းတာ စိတ္နဲ႔လုပ္ရတာဆုိေတာ့ ဘာခြင့္ျပဳခ်က္မွ ေတာင္းေနစရာမလိုဘူး၊ ကိုယ့္စိတ္က ကိုယ္နဲ႔သာဆုိင္တယ္၊ ကိုယ့္ဟာကို အခ်ိန္မေရြးေနရာမေရြး လုပ္လို႔ရတဲ့အလုပ္ပါ ေတြ႕တဲ့လူတိုင္းအေပၚ မိဘစြဲ၊ သားသမီးစြဲ မလုပ္ဖို႔ သိတာလဲ ျဖစ္႐ံုေလးဘဲ သိသူမရွိဘူး ျပဳလုပ္လဲ ျပဳလုပ္႐ံုေလးဘဲ ျပဳလုပ္သူမရွိဘူး ေ၀ဒနာခံစားတယ္ဆုိတာလဲ ခံစား႐ံုေလးဘဲ ခံစားသူမရွိဘူး၊ စိတ္က ထာ၀ရဘုရားသခင္ကိုလည္း ဖန္ဆင္းႏိုင္တယ္၊ စႀက္ာ၀ဠာအနတၱ ဆုိလည္း စိတ္နဲ႔လုပ္လို႔ရတာဘဲ။
- အမွန္မသိတဲ့စိတ္နဲ႔ မခံစားဘဲ နာက်င္တာ ေကာင္းတာဆုိးတာ ကိစၥမရွိ ကိုယ့္စိတ္မွာ ငါျဖစ္တယ္ ငါစားေကာင္း တယ္ဆိုၿပီး ခံစားမေနနဲ႔ အျဖစ္ေနာက္ အသိေနာက္ မလုိက္ရဘူး၊ ကိုယ့္တရားနဲ႔ ကိုယ္ေနဖို႔ႀကိဳးစား အနတၱတာ ၀န္ကိုထမ္းေဆာင္ခိုင္းတာ။
- ႐ုပ္ရွင္ထဲက သရဲကားၾကည့္တဲ့အခါ ေၾကာက္ေနရတယ္။ ႀကိဳးတန္းေလွ်ာက္တာ ၾကည့္ေတာ့လည္း ျပဳတ္က်မွာ စိုးရိမ္ရျပန္တယ္။ ေသခါနီး လူမမာကိုၾကည့္ေတာ ေသေတာ့မလားဆုိၿပီး စိတ္ထဲမွ ပူပန္ေနရတယ္။ ဒါဟာ စိတ္က အမွီအခိုမေကာင္းလို႔ စိတ္မခ်ရတာေတြ မွီခိုေနလို႔ ဟာသကားၾကည့္တဲ့အခါ ရီတဲ့စိတ္ကို မွီလိုက္ေတာ့ ရယ္ရတယ္၊ ေၾကာက္တဲ့စိတ္ကိုမွီေတာ့ ေၾကာက္ေနရတယ္၊ စိတ္က အမ်ဳိးမ်ဳိးမွီခိုခ်င္ေနလို႔ဘဲ စိတ္ရဲ႕အက်င့္ စ႐ုိက္က သဘာ၀တရားကို အားမကိုးလို႔ အားကိုးခ်င္ရာ အားကိုးေနလို႔ ဒုကၡေရာက္ေနတာ တစ္ခုခုမဟုတ္တဲ့ အနတၱတရားနဲ႔ ေနရင္ ပူစရာမလို၊
- ပူစရာ ၀မ္းသာစရာ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ရွိၾကတယ္၊ စိတ္အခြင့္အေရးေတြက တန္းတူဘဲ စိတ္ဟာ ဘာနဲ႔မဆို ေပါင္း လို႔ရတယ္၊ အေပါင္းအသင္းမွားေနၾကတာ၊ တရားနဲ႔ေပါင္းတတ္ဘို႔လိုတယ္။
- စိတ္က လြတ္လပ္ခြင့္လည္း အျပည့္ရွိတယ္၊ ပစၥဳပၸန္မွာ ေဆး႐ံုေရာက္ေနလညး္ စိတ္က အိမ္ေရာက္ခ်င္ေရာက္ ေနႏုိင္တယ္။ ေသၿပီးသြားေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ လူခ်င္းေတာ့ ဆက္သြယ္လို႔မရဘူး၊ စိတ္နဲ႔ဆက္သြယ္ေပါင္းလုိ႔ ရတယ္။ စိတ္ဟာ စြမ္းရည္ျမင့္တယ္၊ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ တူးဆြလို႔ရတယ္၊ အဲဒါကို အသံုးခ်တတ္ဘို႔လိုတယ္။ တစ္ခုခုဆုတ္ကိုင္ၿပီး ၾကည့္လုိ႔ ဘာသာျခားေတြ လူမ်ဳိးျခားေတြ ေတြ႕ေနရတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕႐ႈေဒါင့္က ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ကသပ္သပ္ ဘုန္းႀကီးကသပ္သပ္ဘဲ ျမင္တယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕႐ႈေထာင့္ကို စြန္႔လုိက္ေတာ့ အနတၱ႐ႈေထာင့္ကိုသိသြား၊ မိဘဆုိတဲ့႐ႈေထာင့္က ၾကည့္လို႔ သားသမီးဆိုၿပီးသိတယ္။ အိမ္ရွင္ ဆိုတဲ့ ႐ႈေထာင့္ကၾကည့္လို႔ ငါ့အိမ္ဆိုၿပီး သိေနတာ၊ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ ႐ႈေထာင့္ကၾကည့္လို႔ သူငယ္ခ်င္းကို သိတာ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ကိုယ္ ႐ႈပ္ေနရတာ။
- အမွန္တရားက ခႏၶာ ၅ ပါး အတူတူဘဲ၊ ငါ့တရားဆုိၿပီး မဆုပ္ကိုင္ထားရင္ တစ္ျခားတရားဆိုၿပီး မရွိဘူး၊ ငါ့ၿမိဳ႕ဆုိၿပီး ဆုပ္ကိုင္မထားရင္ သူမ်ားၿမဳိ႕ဆိုၿပီး မရွိဘူး၊ တစ္ခုခုကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီးၾကည့္တဲ့အတြက္ လူမ်ဳိးျခားေတြ ဘာသာျခားေတြေတြ႕တယ္။ တခ်ိန္ခ်ိန္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီးၾကည့္တဲ့အတြက္ ခေလး လူႀကီးျဖစ္ေနတာ ငါဆုိတဲ့ တစ္ ေယာက္ေယာက္ကို ဆုပ္ကိုင္မထားရင္ သူမ်ားဆုိၿပီး သိစရာမရွိဘူး၊ အျပင္ဘက္က ရန္သူေတြကိုအျပတ္ရွင္း ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ငါဆုိတဲ့ အစြဲကိုျဖဳတ္ၿပီး အျပတ္ရွင္းရမွာ ကိုယ့္စိတ္မ်က္လွည့္ျပတာ ကိုယ္ခံေနရတာဘဲ။
- ကိုယ့္စိတ္က အမွန္တရားမသိေတာ့ ကိေလသာ ရန္သူ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြ၀င္တယ္။ အမွန္သိေတာ့ ရန္သူကင္းတယ္။
Posted by recovery at 10:16 AM 0 comments
No comments:
Post a Comment